6 şubat 2023 kahramanmaraş depremi

şiddetinin 7.7 olarak güncellendiği, ne yazık ki şimdiden 2379 can kaybının olduğu kahramanmaraş ve çevre illerdeki depremler silsilesidir. an itibariyle 9 saati geride bıraktık ve tablo gerçekten çok korkunç. inanılmaz bir olaya tanıklık ediyoruz ki umarım daha da kötülerini görmeyiz. hala çok sayıda yaralı ve enkaz altında kalan çaresiz vatandaşlar var. 3000'i geçkin binanın yıkıldığı söyleniyor. bu da olası can kaybını hiç istenmeyecek kadar fazla kılabilir. inşallah yanılırım. aramızda bu depremi hisseden, başına bir şey gelen ve zorda kalan herhangi birisi varsa dirayetli kalsın, çok çok geçmiş olsun. keşke retweet yapmaktan ve kan vermekten başka bir şey gelse elimizden de yapabilsek. arkadaşların da dediği gibi, böyle bir facia karşısında bir şey yapamamak insanı kahrediyor. artçı depremler bir yandan, kara kış bir yandan, çaresizce ailelerinden haber beklemek falan... tahayyül bile edemiyorum, sağlam bir psikoloji ve soğukkanlılık gerektiriyor. bu depremler bize olası istanbul depreminin ülkede yaratacağı tahribi az çok özetliyor gibi. o zaman bu rakamlar devede kulak kalır. bir an önce yetkililer ne yapılması gerekiyorsa yapmalı. aksi takdirde felaketin boyutu tahmin bile edilemez. bu süreci mümkün olan en az hasarla ve en az kayıpla atlatmak ümidiyle. twitter'da hashtag kirliliği yapmayalım lütfen. sadece gerçekten ihtiyaç sahipleri ve depremzedeler hakkında tweetler görelim, taziyeleri sonra dileriz hep birlikte. müsait olan herkes kan vermeye gitsin, gerekli mercilerle iletişime geçip polar, battaniye gibi bilumum soğukta hayat kurtaracak malzemeleri bağışlasın. bilgi kirliliği yapmayalım, her gördüğümüz bilgiye inanmayalım. sadece teyit edilen bilgileri kullanalım. şimdilik elimizden gelen maalesef bu. edit: ankara'da yaşıyorum ve an itibariyle burası da ufak bir şekilde sallandı. hissedenler oldu mu? edit2: yıkılan bina sayısı 6217 olmuş. Manzara çok korkunç çok. Can kaybı sayısı yarın gündüz gözüyle ikiye hatta üçe katlanabilir kuvvetle muhtemel. İnşallah yanılırım inşallah. Artık tek bir kayba bile tahammülümüz yok. edit3: ne yazık ki can kaybı 5434 olmuş.

Bugün 3. Büyük sallanırsını yaşattı az önce 7.5 büyüklüğünde.

o kadar üzgünüm ki sadece dua etmek geliyor elimden. keşke daha fazlasını yapabilecek imkanım olsa. çok büyük bir felaket yaşıyoruz. insanlar bu soğukta dışardalar. ateş de yakamıyorlarmış, doğalgaz kaçağı olma ihtimali olabilir diye. haberi görür görmez aklıma gelen ilk kişi guglepiley oldu. şükür ki iyiymiş ama maraş'ın dümdüz olduğunu söyledi. yıllar önce birbirimize küstüğümüz çocukluk arkadaşımın urfa'da olduğunu biliyordum. hemen ona ulaştım. zamanında gölcük depremini de yaşamıştı. lütfen dualarınızı eksik etmeyin diye ağladı en son. mahallesindeki binalar hep yıkılmış. görüntüler kanımı donduruyor. kalplerimiz, dualarımız sizinle. allah yardımcınız olsun.

Bulunduğum yerde depremin artçısını hissettim 1.5 yaşındaki yeğenimle tek başımızaydık hemen nasıl montlarımızı alıp çıktık bilemiyorum. Elim ayağım titredi, normalde yerinde duramayan çocuk sakin bi şekilde benim dediğim her şeyi yaptı. Biz Allaha şükür kurtulduk bir şey olmadan ya onlar napacaklar diye düşünüyorum sabahtan beri.

bazılarının "şimdi vakti değil" demesine sinir oluyorum ya. neden bazı şeyler erteleniyor abi? "cumhur ittifakı olarak sahadayız" diyen bakanı neden eleştirmiyoruz ya? erdoğan'ın muhalif belediyeleri aramamasını neden eleştirmiyoruz? devletin kendi inşa ettiği, ettirdiği binaların yıkılmasını neden eleştirmiyoruz?, hadi hastane yıkıldı diyelim. "zaten eskiydi" gibi bir açıklama yapan bakanı neden eleştirmiyoruz ya? yarın bir gün ne olacak biliyor musunuz? işin içinden sıyrılacaklar. sonra seçimi erteleyecekler. hiç bir şey olmamış gibi "hözmöt edöyöröz" deyip oy dilenecekler. unutulacak olum unutulacak ! bakın size bir şey anlatayım. 99 depreminde hasar görmeyen tek yer kocaeli'nin dilovası ilçesine bağlı bir ilçe tavşancıl. bu ilçenin zamanı belediye başkanı rahmetlik (bkz: salih gün) bölgenin deprem bölgesi olması münasebetiyle 2 katlı binalar haricinde hiç bir yapıya izin vermeyip, kendi çapında deprem yönetmeliğini halka uygulamış. 99 depreminde hiç bir yapı hasar görmedi tavşancıl'da. salih gün öldü arkasından "bizim ilçemizin gelişmesinin önünü tıkadı" diye halk laf yaptı. UNUTULDU YANİ UNUTULDU YAPILANLAR. iyisi de kötüsü de bu ülkede unutuldu. gerçi konuşsak da konuşmasak da 2 hafta sonra kimse deprem konuşmayacak ama birileri yine bir yerlerle ilgili deprem uyarısında bulunacak. sonrası malum.

hâlâ şoktayım. öğlen deprem bölgesindeki arkadaşımla görüşürken aniden ikinci deprem oldu. çığlıklar arasında hat kesildi. çok şükür iyiymiş ama evi yıkılmış. evleri yıkılan başka arkadaşlarım da var. hâlâ ulaşamadığımız sınıf arkadaşlarım var. ne diyeceğimi bilemiyorum içim içimi yiyor.

Halamın kızı eşi ve 3 çocuğu 9 katlı tuzla buz olan binanın 5. Katının içinden sağ çıktılar. Enkazı ilk gördüğümde hiç şansları yok diyordum çünkü balkonlar üst üste binmişti ve sıfır şanstı yani. Öldürmeyen Allah öldürmüyor.

seçim günü şu cümleyi hatırlayın; "elbistan 20" . muharrem ince yola çıkıyor gitmek istediği yere varıyor ama koca devlet gidemiyor/gitmiyor. bakın bu yetersizliktir. bu ihmaldir. bu tedbirsizliktir. bunlar bu ülkeyi koruyup yürütsünler diye onlara yetki emanet ettiğimiz insanlar. ne yazık ki bir kez daha çok acı şekilde tescillendiği üzere görevlerini yapmamışlar. biz bunu zaten biliyorduk ama bilmek istemeyenler, inkar edenler vardı. alın şimdi her taraf kanıt işte. bu emanete hıyanet vatana ihanettir! - (#4512029) . edit: şu tweet'i okur okumaz ağladığım için böyle bir entry girmem gerekti. ben bu lanet günü ömrüm boyunca unutmam. bunda payı olanları da...

hayatımda hiç görmediğim varlıklarını bile bilmediğim sadece aynı gezegende yaşadığım onlarca insan için üzülüp ağlamaktan başka bir şey gelmiyor elimden. insanlar 30 saattir twitter'da bi şeyleri rt ederek birilerine ulaşmaya çalışıyor. düşündükçe deliriyorum aklımı yitirecek gibi oluyorum. bütün bunların arasında bu devlet nerede dediğimiz zaman şimdi zamanı değil diyorlar. ben soruyorum sormaya da devam edeceğim. devlet nerede?

Haberlerde ne görüyorsunuz blmiyorum ama benim canlı canlı gördüklerimin bir kısmı bile çok acı verici. Hala bizim bile 8 kattan nasıl sağ salim indik kurtulduk bilmiyorum. Hele gözümü kapattığım her an gözümün önüne gelen deprem esnasında yaşadığım şeyler. İlk sarsıntısında yatağımdan kalkıp oturdum ve şoka girdim aradan 10 saniye geçmesiyle karşımdaki devasa dolap önüme düştü ve tamam dedim gidiyoruz. Hala şoktayım nasıl kurtulduk, acaba kime bir hayır yaptık da şu an ölmedik. Yıllardır aramayan kim varsa, aradı sordu, naçizane sözlüğümüzden de düşünüp arayan herkese teşekkür ediyorum.

az önce bir tweet gördüm, sanırım bir muhabirin şu cümlesini yazmışlar; ''elimde valizimle parmak uçlarımda yürüdüm. çünkü ayak seslerimi duyup yardım isteyeceklere yardım edemeyecektim, umutlandırmak istemedim onları.'' entry bu kadar.

Şayet Allah varsa; insanları kaderine terkeden bu devletin bin belasını versin.. Şayet Allah varsa; insanları kaderine terkeden bu devletin bin belasını versin.. Şayet Allah varsa; insanları kaderine terkeden bu devletin bin belasını versin.. Başka sözüm yok..

Şimdi bir kez daha artçı sarsıntı yaşandı. Bayağı şiddetli hem de.

maraşlı degilim ama yakın bölgede hissediyorum depremi. akıl ve ruh saglıgımı kaybettim sürekli sallanıyoruz. iyi olmak hayatta kalmaksa eger iyiyim ama yaşadıklarım gördüklerim birbirine gözü dolmus sekilde bakan insanlar hic bu kadar çaresiz hissetmemiştim. geceleri bir türlü uyuyamıyorum kabus gibi her sey.

Allah’ım sen büyüksün, ülkemize milletimize yardım et. canımız yanıyor, ciğerimiz yanıyor. can verenlere rahmetinle muamele et. yardım bekleyenlere tez yardım ulaştır. şifa bekleyenlere acil şifalar ver. çok üzgünüm çok. internet erişimim de kısıtlı olduğu için neler olup bittiğini de takip edemiyorum. dua etmekten başka bir şey yapamıyorum, çok üzgün ve çaresizim.

ablam depremin merkezi maraş'taydı. deprem gününden bir gün önce gitmişti. gitmeyecekti fakat rapor alamadık gitmek zorunda kaldı haliyle. depremi anbean yaşadı. o gece ben uyanıktım ve direkt aradım kendisini. öyle bir ağlıyordu ki o an aklıma geldiğinde gözlerim doluyor. çok zor anlar yaşadı bir şekilde atmış kendini evden dışarı. evde de sadece çatlaklar oluşmuş şükür. arkadaşlarıyla buluşmuşlar onlar da iyiler. o anlar aklına her geldiğinde doluyor kız. kıyamet gibiydi diyor. çok fazla da konuşmak istemiyorum ama işte. arkadaşının babası konya'dan yola çıkmış deprem sabahı 6'da. allah'tan çıkmış. yaklaşık 6-7 saat sonra buluşmuşlar babayla. allah ondan razı olsun, çokça dua ediyorum. kar fırtına tipinin içinde 10 saate konya'ya ulaşmışlar. bu sabah konya'ya geldim ben de buluştuk burada. şimdi de samsun'a dönüş yolundayız. kendisi iyi ama bu süreci atlatması çok uzun sürecek gibi duruyor. allah tüm depremzedelerin yardımcısı olsun, enkaz altında bekleyenlere yardım etsin, güç kuvvet versin. vefat edenlere rahmet olsun. geçmiş olsun canım ülkem.

Artçı depremler hala devam ediyor. Hem de çok şiddetli.

maraş, adıyaman ve hatay resmen dümdüz olmuş. maraş, adıyaman ve hatay bildiğiniz yok olmuş. taş üstünde taş kalmamış. kim verecek bunların hesabını?

Sayın fizyoterapist meslektaşlarım ve öğrencilik yolunda olan meslektaşlarım. Bi proje oluşturuluyor deprem bölgelerine fizyoterapi hizmeti verebilmek için. bu platformda yer almak isteyenler( ya da yakınlarınız vardır onlar isterler) gönüllü yardım etmek isteyenler, tedavi verebilecekler ve gerçekten özveri ile yoldaş olmak isteyenler katılabilirler. Özellikle kendilerine ait kliniği olanlar -daha aktif bi şekilde hasta alabilmek adına- yardımcı olabilirlerse çok çok iyi olur. Katılmak isteyenler aşağıdaki formu doldurabilirler. >

paylaşıldı mı bilmiyorum ama afetbilgi.com bilgi almak için işinize yarabilir.

Ben dün devlete beddua ederken "ama dövlöt dögöl hökömöt" diyen kişiye cevaben .. 👇🏽👇🏽👇🏽 gorsel Onlar kendilerini devlet olarak görüyorlarsa tabiki bütün küfürler devlete edilir.. ayrıca devletin bütün imkaları ellerindeyken 10 tane şehrin tüm insanları kaderlerine terk ediyorlarsa yerin dibine batsın devletleri de hükümetleri de.. Bahsi geçen entry: (#4512198)

bazı ilanlarda topladığınız yardım kolilerinin içine kefen de koyun lütfen, ölüleri saracak bez bulamıyoruz yazıları gördüm. o kadar acı ki, o kadar zor ki.

Millet olarak çok zor zamanlardan geçiyoruz. Herkesin söylediği gibi insan yediği yemekten içtiği sudan utanıyor. Enkaz altından çıkarılan bebekleri çocukları gördükçe içimiz parçalanıyor. Oralarda olanları uzaktan izlemeye dayanamıyoruz milyonlarca insan orada bizzat bunları yaşadı yaşıyor. 3 5 şerefsizde çıkmış orada burada boş boş konuşuyor. İnsanlar zaten öfkeli üzgün kırgın bir de bu insan müsveddelerinin söylemlerine tahammül etmek zorunda kalıyoruz. Biri çıkmış diyor ki “bu kadar yıkım olmasının sebebi kaçak ruhsatsız yapılar. İnsanlara kırmızı ışıkta geçme diye yasa koyarsın geçerse kaza yapar veya yapmaz kendi suçudur” Dalga mı geçiyosunuz abi Resmen suçu halka yıkıyorlar yapmasaydınız kaçak yapı yıkılmasaydı diyor Denetleseydin neden yasalar devlet var o zaman. 3 5 oy fazla alıcam diye imar affı çıkarmasaydın madem. Fay hattı altından geçen yerleşimlere 10 katlı bina yaptırmasaydın. Ailem niksar da yaşıyor. Burası da 1. Derece deprem bölgesi. Eskiden 3 kattan fazla bina yoktu burada. Son yıllarda 7 8 katlı binalar türemeye başladı. Bu yeni yapılan binalardan birinde 6 şubat depreminde çatlaklar oluşmuş. Abi şaka gibi kilometrelerce uzakta olan bir depremde çatlıyorsa bu bina burada yaşanan bir afette olacaklar hepimizin malumu sanırım. O kadar çok şey var ki yazacak söyleyecek. Öfkem üzüntüm taşıyor içimden ama elimizden bir şey gelmiyor. Görevli gazeteci siyasetçi ocu bucu boş boş konuşmayı bırakın insanların daha fazla damarına basmayın. Yeter artık

“Kahramanmaraş Dulkadiroğlu mevkiinde KMK Paper kağıt fabrikası mutfağı yıkılmadığı için 24 saat sıcak yemek veriyor.” Bölüm gruplarımızdan birine gelen bir mesaj. İhtiyacı olanların işine yarar inşallah. Allah yardımcınız olsun.

8 şubat çarşamba saat 10.27’de bölüm gruplarımızdan birine gelen mesaj: “Antakya’da tanıdığı göçük altında olanlar, @ictasinsaat ve @semaaseker instagram adreslerine ihbarı bildirince sahadaki ekipleriyle hızlı dönüş yapıp yardımcı olduklarını teyit ettim, umarım sizlere de faydası olur. Antakya dışını teyit etmedim ama ekipleri olabilirmiş denemeye değer”

ölü sayısı neden yavas ilerlerken yaralı sayısı çok hızlı ilerliyor? ben bu konudan cidden işkilleniyorum. ölü sayısını az göstermek için yaralı deniyor bence. 10 ilde ciddi bir yıkım yaşandı 20 bin insanın ölmüş olması inandırıcı gelmiyor. edit: "insanlar ölsün mü?" diyen bir andaval çıkmaz sözlükte ama çıkarsa diye yazıyorum. amaç tabiki bu değil.

erdoğan: imar barışıyla kahramanmaraş’ta 144 bin 556 vatandaşımızın sorununu çözdük link çözüme bak aq.

O akşam gitmiştim Maraş’a, eve girip uyuduktan 5 saat sonra deprem oldu. Tanıdığım kimseyi bulamadım , kimse de beni bulamamış. Ertesi gün öğlene kadar belki bunlar kabustur ve uyanırım diye düşündüm, değilmiş. Hiç tanımadığım insanlarla bilmediğim bir köyde kaldım ilk gece. O köyü ve o büyük aileyi asla unutamam. Tabi unutamayacağım çok kötü anılar da var ama onlardan bahsetmemek daha doğruymuş gibi geliyor. Umarım bir daha hiç kimse böyle bir şey yaşamaz.

İlkokulda tanıştığım 15 yıllık arkadaşım, dostum vefat etmiş. Ve işin ilginç tarafı internette dönen Bu binanın az üzerinde oturuyordu. Diyecek hiçbir şey yok Allah rahmet eylesin güle güle dostum.

alıntıdır: “En zor kısmını henüz atlatmadık. Depremzedelerimiz sadece bugün değil, aylar boyunca yardıma ihtiyaç duyacak. Yardımların sürdürebilirliğini sağlayabilirsek onlara gerçekten yardım etmiş oluruz. Unutursak değil.” kaynak

Şu an için 3170 artçı deprem olmuş.

dünya bankası'na göre, türkiye'deki evleri depreme dayanıklı hale getirmenin toplam maliyeti 465 milyar dolarmış. uyanıkken daha çok kabus görüyorum.

önce deprem olduğunda ırgalamadım bile... her zamanki gibi sallanıyor maraş dedim...baktım şiddetlendi dolapların kapakları açılmaya duvarlar sallanmaya başladı.. neden dedim neden bu kadar şiddetli ... çığlık atmaya başladım ...baktım çığlıklarıma annem yetişti... oturma odasına gidelim dedik o panikle hangi akla hizmetse...inanın antrenin tüm duvarlarına çarptı bizi... biraz durur gibi oldu annem pencereyi açıp baktı...anne çekil oradan sallanıyoruz düşeceksin dedim.. baktık yine hızlandı... Çığlık ve dua karışımı geçti. Durunca o telefonu nasıl kaptım kedimin taşıma çantasını aldım ...telefon ışıklarıyla indik aşağı... kurtulduk diye düşündük.. malesef büyük artçı başladı otoparkta yakalandık...bizim bina karşı binayla eş zamanlı sallanmaya başladı... bu arada komşumuzda o sırada arabası ile siper oldu ki üzerimize olurda bizim bina yıkılırsa hayatta kalalım diye... neyse artçıya merdivenlerde yakalanan babam da çıkabildi binadan... arabaya kendimizi attık...saatlerce bekledik yağmurda soğukta... sonra bir şeyleri güç bela kaptık ve şehirden dışarı çıktık... o dakikaları yaşayanlar için hiç bir şey eskisi gibi olmayacak..

Depremden ailecek korkmuyoruz daha doğrusu korkmuyorduk bu depreme kadar. O gün annem üç ayları tuttuğu için bir şeyler yemeye kalkmış koridorda yakalanmış depreme kadını duvara çarpmaktan vücudu morarmış,ben ise yatağımda durmasını bekledim durmadı daha da hızlandı tek hatırladığım şeyler 'Allah'ım ne olur dursun artık' dediğim ama yok durmadı önce dolabım sonra kitaplığım devrildi işte o zaman dedim ki 'tamam biz bittik artık' ama sanırım her şey orda bitmesin diye sımsıkı tutunduğum yatağımdan kalkıp kendimi masanın altına attım. Anneme abime seslendim iyi misiniz diye abim çık diyor inelim diyor çıktık ama doğalgaz patladı bir yandan öksürmem durmuyor gaz yüzünden kusuyorum ay Allah'ım her şey o kadar kötüydü ki bu kadar anlatabiliyorum anca zaten o deprem anında bir ses duyuldu Allah affetsin İsrafil sura üflese böyle ses çıkardı bence. Allah kimseye yaşatmasın. Şehri terk ederken de film sahnesinde gibiydim uzun bir araba kuyruğu yol üstünde çökmüş binalar ve benzin istasyonlarında bizimle aynı acıyı yaşayıp ekmeğini,suyunu ve battaniyesini paylaşan insanlar vardı. En önemlisi de hiç tanımadığımız insanlarla sarılıp gözyaşlarımızı paylaştık. Yine de umutluyum evime,memleketime güzelim Hataya döneceğim.

Aklımın, ruhumun kabullenemedigi bir olay. Depremi yaşamadım ama yaşayanları gördükçe boğuluyorum. Allah'ım enkaz altında günlerce sağ kalıp da kurtulamayan insanlar acı çekmemiştir inşallah.

“Ses varken ekip yoktu Ekip varken ekipman yoktu Ekipman varken ses yoktu” Böyle bir şey okudum az evvel, tüm sürecin özeti niteliğinde.

Unutmayalim, unutturmayacağız..

Travmasını hala atabilmiş değilim. Bir çok hatıram silindi diyebilirim.

6 Şubat 2023 sabahı deprem felaketi yaşanırken Adana'da ailemin evindeydim. Korkunç bir sarsıntı ile uyandık. Ev başımıza yıkılacak diye düşündüm ve ölümü kabullendim. Sarsıntı durmak bilmedi. Ailemi deprem sonrasında nasıl aşağı indirdim bilmiyorum. İlk başta depremin Adana'da olduğunu düşünüyordum, internet ve hat çökmüştü. Kimseye ulaşamadık. Sonrasında felaket yavaş yavaş ortaya çıktı. Hatay ve Maraş'ta olan arkadaşlarıma ulaşmaya çalışıyordum ancak hepsinden geri dönüş alamadım. Endişem her geçen saat artmaya başladı, kendi yaşadığım travmayı bir kenara bırakıp arkadaşlarımı düşünüyordum. Televizyon karşısında çaresizce yaşanılan dramı izlerken bir telefon geldi. Arayan arkadaşımın kardeşi idi, bana kimseye ulaşamadığını ve korktuğunu söyledi. Acilen araba ayarladım ve Hatay'a doğru yola koyuldum. Arkadaşımın evine gidene kadar tek dileğim enkazın dışında kendisini ve ailesini görmekti ancak oraya vardığımda evin önünde bir kalabalık gördüm ve dünya başıma yıkıldı. Yapabilecek hiçbir şey yoktu, saatlerce yardım bekledik ve kimse gelmedi. Arkadaşımın kardeşi şehir dışında okuyordu kendisine ailesi ile ilgili haberi amcası aracılığı ile yolladım. Korkunç bir an oldu. Yutkunamadım, boğazım düğümlendi. Yaşanan felaket o kadar büyüktü ki dostlarımın acısını yaşayamadım çünkü herkese koşturmak gerekiyordu. Elimden geldiğince dostlarımın desteği ile yardım götürdüm ve neredeyse 2 hafta depremzedelere yemek dağıtımında yardımcı oldum. Kendimi bu süreçte çok yordum ancak anlamam uzun sürdü. Psikolojim bozuldu, bazı geceler deprem olduğunu zannediyorum ve uyanıyorum. Ben kendime kötüyüm demek istemiyorum çünkü o insanların yaşadıklarını görünce aslında çok şanslı olduğumu gördüm. Üzgünüm ve çok yorgunum. Gördüğüm, yaşadığım olayların detayını veremeyeceğim. Duygularımı aktarma konusunda büyük zorluk çekiyorum. İnsanları ölüme terk ettiler ne yazık ki. Ben depremin üçüncü günü Elbistan'a gittim ve Afad bölgeye yeni gelmişti. İnsanlar soğuktan donarak öldü o enkazlarin içinde. Çadır ve yardımlar yerlerine ulaşmadı. Bu yaşananlar ve yaşatılanlar unutulmasın istiyorum. Elbistan'a yardım götürdüğümde bir Alevi köyünden yardım çağrısı aldım. Erzakların belli bir kısmını oraya indirmeye karar verdik. Öğle vakti -5 derece, köye gittik. Yardıma ihtiyacı olan abimizin evinde hasar var eve girmeye korkuyor. Ne çadır gelmiş ne de erzak. Ailesi ile bir tane çardak var onun altında oturuyorlar. Yaşanan çaresizliği keşke size daha net anlatabilsem sadece hayal etmenizi, empati kurmanızı istiyorum. Bu olayın bu kadar çabuk unutulmasına karşı sinirliyim. Elbette herkes hayatına dönecek bu konuda bir problemim yok ancak hala yardım bekleyen insanlar var. Felaket bitmedi, yakın bir süreçte de bitmeyecek. Balık hafızalı olmayalım tek ricam bu. Yaşamını yitiren tüm vatandaşlarımız huzur içinde uyusunlar, yaralılara şifa, yakınlarına da sabır diliyorum.

Unutursak kalbimiz kurusun. Hala bu deprem üzerinden kirli siyasetler yapılıyor. Hala ihtiyaç sahiplerine ihtiyaçlarını temin etmekten aciz bir hükümet var. Üzerinden günler aylar geçti durum hala aynı. Lütfen unutmayınız..

tüm ihmalleri falan es geçersek (ki niye geçelim) bu deprem, ikinci gün enkaz altındaki insanlarla iletişimin ve kurtarılan insanların tek dayanağı sosyal medya iken twitter ve tiktok’un kapatılması ve bir tane milletvekili miydi bakan mıydı neydi, o, kendisine bir şeyler anlatan depremzedeyi dinlemeyip elde telefon takılırken kameralara yansıdı ya, işte görüntülerle aklımda kalacak hep. ilkinde (sosyal medya kısıtlaması) yer yerinden oynamalı, ikincisinde ise o depremzede kendisini dinlemeyen o bedene sol çaprazdan öyle bir vurmalıydı ki, yumruğunun sesi canlı yayında tüm evlerde yankılanmalı, halktan zerre korkmayıp insan gibi işini yapmayan o bürokratsa ömrünün kalanında pipetle beslenmeliydi. bazen atılması gereken tüm yumruklar atılmalıdır. hem kişinin kendi hem de toplumun salahiyeti yönünden.

korkunç derecede talihsiz, tarifsiz deprem.

Seçim uğruna unutulan depremdir. Adına pek çok teori ortaya atılmıştır. Konsoloslukların kapatılması, sonrasında dolunay olması, ABD gemisinin demir atması, uzmanın tekinin depremi nokta atışı bilmesi... Daha pek çok teori tek bir videoda toplanmış. Göz atın derim. https://www.youtube.com/watch?v=txJHJM8khbw

Ağzına sıçayım biz bundan nasıl sağ kurtulduk ya. Aklımı kaçırmak üzereyim. Gözümü kapattığım an aklıma geliyor sallanmalar, devrilen eşyalar, çıkan uğultu, bembeyaz olan ortalık. Travma bıraktı amk.

Bu bayramda sizi unutmadık unutmayacağız. Ölen tüm vatandaşların ruhu şad, mekanı cennet olsun. Hayatına devam eden kardeşim, abim, ablalarımin da bayramı mübarek olsun.

ilk ve büyük depremin yaşandığı pazarcık fay zonunun sırasıyla, 1114 ve 1513 yıllarında >7.4 mw şeklinde kırıldığı tarihsel kayıtlarla kayıt altına alınmıştır. periyodunun 400-450 sene olduğu biliniyordu ve anadolu'nun en büyük depremlerinden birini ürettiği de keza yine bilinen bir gerçekti. yani 2023 yılına kadar, 1513'te +7.4 mw kuvvetinde yaşanan son depremden sonra artık periyodunun çoktan dolduğu ve tabiri caizse küçük bir kıyameti koparabileceği de jeologlar tarafından defalarca söylenmişti. işte bu gerçekler tam 510 yıl sonra bize çok büyük bir acı yaşattı. beni en çok sinirlendiren de bu. bu fay zonunun, maraş, tarsus, adana, malatya, elbistan'ı ta yavuz döneminde yerle bir ettiği saray günlükleri ile kayıt altına alınmış bir gerçekken, 510 yıl sonra sahip olduğumuz bu teknolojik, bilimsel ve tarihi bilgilere rağmen, yavuz'un osmanlı'sının başına gelenden bin kat daha beteri göz göre göre bizim başımıza geldi. bu çağda bilime kulak vermeden yaşayan halkların sonu maalesef çok acı oluyor. ayrı bir parantez de antakya için açmak istiyorum. antakya kurulduğu günden bu yana, yaklaşık 2200 yılda kayıt altına alınmış şekilde 5'ten fazla kez yıkılıp yeniden aynı yere yapılmış bir şehir. tarihsel olarak incelendiğinde antakya'nın kurulduğu yerin ne kadar kötü olduğu bilinmekte. aynı fay zonunun antakya'yı defalarca da yıktığı yine bilinen bir gerçek. ancak yüzlerce yıl sonra bu bilinen gerçeklere rağmen, tektonik ve zemin olarak bu kadar kötü bir sicile sahip bir şehir için hiçbir önlem alınmadı ve bedelini maalesef ağır ödedik. çok can sıkıcı. bu yüzden, bilim, bilim ve yine bilim. yoksa biz bu acıları yaşamaya daha çok devam ederiz.

Taş üstünde taş bırakmamak deyiminin karşılık bulmuş hali. Taş üstünde kalan tek taş, enkazlardan geriye kalanlar Bugün depremin 231. günü. Birebir yaşayanlardan birisi benim. Depremin 8. günüydü yanlış hatırlamıyorsam Antakya'daydım. Hatırlayamıyorum çünkü o zamanlar hiçbirimizde tarih kavramı kalmamıştı. Bugün tekrar Antakya'daydım ve gördüğüm manzara yine berbattı. Yıkımın şiddetini net bir şekilde zaten biliyordum ama bugün tam olarak emin oldum bazı şeylerden. İnternette gördüğümüz görüntülerin on, on beş katını düşünün ya da hayal gücünüzü zorlayın işte fazlası için. Emin olun eksiği yok. Yukarıdan görüntülenen öncesi-sonrası görsellerde yakta görünen binalar da zaten yıkıma hazır bekliyor. Yıkılan yerler zaten koca bir boşluk. Zeminde kalan molozlardan başka bir şey yok. Bugün ilk gördüğüm anda zaten elim ayağım boşaldı. Kaldırıp fotoğraf bile çekemedim elim tutmadı. Yutkunamadım gördüklerim karşısında, ağlasan ağlayamıyorsun zaten, belki sadece benim öyledir bilemiyorum. Yolda arabaların ezdiği yılanları söylemiyorum bile. Hâlâ çadırda kalan insanlar var ve bildiğim kadarıyla kaldırılması gerekiyormuş sanırım onların da. Köylerde de imkânı olmayanlar çadırda yaşıyorlar. Antakya'nın köylerinde de yıkılmayı bekleyen bir sürü ev var ama yapılan herhangi bir çalışma yok. Yaklaşık 1-1buçuk aydır bugün yarın denilip, uğrayan olmuyormuş. Ben İskenderun'dayım, benim evim 1buçuk ay önce yıkıldı. Bizimkinden sonra birkaç ev daha yıkıp gittiler, çıkan demir karşılamıyormuş. Başka bir yere yıkıma gidip sonra döneceklerini söylediler. Mesela bununla ilgili de bir bilgi yok. Antakya... Görebildiğim ve anlayıp yorumlayabildiğim kadarıyla güzel şehir Antakya'nın tekrar kalkınması tahminimce 10-15 yıldan önce olmaz. Önce olması tabii ki çok güzel olur. Çünkü çarşı adına bir şey yok. Antakya lisesinin oradan geçerken Asi nehrini göremezdiniz. Şimdi tüm çıplaklığıyla göz önünde. Diyecek çok şey var ama ben ne diyeceğimi bilemiyorum.

bugün sekiz ay doldu. depremden sonraki bu sekiz ayda benim de hayatımda çok şey değişti. aile bireylerim dağıldı, akrabalarım dağıldı, arkadaşlarımı toparlamaya çalışıyoruz hala. aile evine gitmek daha zor geliyor artık. evin çevresindeki binaların yıkımını görüyoruz. söylenecek çok şey var da ben sorularımla içime dönmeyi yeğliyorum.

Depremde allah nasip etti arama kurtarma olarak görevliydim. Cok şükür bir çok insanımızı canlı çıkardık ama cenazene olarak çıkardığımız öyle bir can vardı ki beşikten aldik cansiz bedenini. Öyle temiz öyle güzeldi ki seslensek uyanacak gibiydi. Arkadaşım kucağına aldı bana uzattı 3 gündür içimizde tuttuğumuz o duyguların hepsi orada boşaldı. O minik bedeni kucağıma alamadım geçtim bi köşeye hıçkıra hıçkıra ağladım. Ondan sonra yan odasından abisini canlı çıkardık tesellimiz oldu